لند لند...

گوسفندارو چرا میبرم و خودمم باهاشون میچَرَمگوسفندارو صدا میکنم و اونا هم بع بع میکننگوسفندارو میشمارم و اونا هم کمکم میکننپشم گوسفندارو میچینم و اونا تصویر خودشونو تو آینه نگاه میکننشیر گوسفندارو میدوشم و اوناهم نشخوار میکننبره هارو بغل میگیرم و غَشو میکنمگوسفندارو بر میگردونم آخور و بهشون شب ب لند لند......

اگه بتونی به گذشته یا آینده سفر کنی کدومو انتخاب میکنی؟چند ثانیه ای هست که دارم زیر بارون میچرخم.همه ی تصویرایی که دورَم هست، از درخت انجیر پیر تو حیاط گرفته گرفته تا سایه ی خودم روی دیوار روبرویی، بخاطر سرعت  چرخشم  بهم چسبیدن و دیگه هیچ تصویر واضحیو نمیبینم.انگار دارم تو ماشین زمان لند لند......

خب اینجا کجاست؟چطور ممکنه تو مسیری که راه میری همه چیز زنده بشه و پا به پات راه بیااااد؟ این چه جادوئیه که درون تو به ودیعت نهادینه شده؟زمانیکه از زمینِ خشک و سیاه دشمنی ها عبور میکنی معجزه ی قدمهای تو مهر سبز بهارو به همراه لند لند......